ជំងឺប្រមេះទឹកបាយ(Gonorrhoea)
១- អ្វីទៅជាជំងឺប្រមេះទឹកបាយ?
ប្រមេះទឹកបាយ សំដៅលើជំងឺកាមរោគ
ឆ្លងតាមការរួមភេទ បង្កដោយបាក់តេរីឈ្មោះ Neisseria gonorrhoeae ឬ
Gonococcus។ ជំងឺនេះ
ងាយឆ្លងបំផុតពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់តាមរយៈ៖
– រួមភេទតាម ទ្វារមាស មាត់ និងរន្ធគូទ
– ចែករំលែកឧបករណ៍បង្កើនចំណង់ផ្លូវភេទ ដោយមិនបានលាងសម្អាត ឬមិនបានប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យពេលរួមភេទជាមួយឧបករណ៍ទាំងនោះ។
– ចែករំលែកឧបករណ៍បង្កើនចំណង់ផ្លូវភេទ ដោយមិនបានលាងសម្អាត ឬមិនបានប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យពេលរួមភេទជាមួយឧបករណ៍ទាំងនោះ។
២- ជំងឺប្រមេះទឹកបាយកើតឡើងញឹកញាប់ដែរទេ?
ជំងឺប្រមេះទឹកបាយ គឺងាយនឹងឆ្លងបំផុត
វាកើតទៅលើប្រុសៗ ច្រើនជាងស្រីៗ យ៉ាងណា
យើងនៅតែអាចគ្រប់គ្រងហានិភ័យឆ្លងជំងឺនេះបាន។
សូមពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម។
រោគសញ្ញា
៣- រោគសញ្ញាប្រមេះទឹកបាយមានអ្វីខ្លះ?រោគសញ្ញាដែលតែងជួបប្រទះមានដូចជា :
– សារធាតុរាវពណ៌បៃតងចាស់ ឬក៏ពណ៌លឿងចេញពីប្រដាប់ភេទ
– ឈឺចាប់ពេលនោម
– ធ្លាក់ឈាមចន្លោះពេលមានរដូវ (ចំពោះស្រ្ដី)
– បង្កមេរោគធ្ងន់ធ្ងរ ទៅលើភ្នែកទារកទើបកើត ប្រសិនបើម្ដាយមិនបានព្យាបាលជំងឺប្រមេះទឹកបាយត្រឹមត្រូវ។
បើមានមន្ទិលសង្ស័យចំពោះរោគសញ្ញាណាមួយ សូមពិគ្រោះយោបល់ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត។
៤- គួរទៅជួបពេទ្យនៅពេលណា?
គួរទៅជួបពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត បើសិនជាមានអការៈដូចខាងក្រោម៖
– ឈឺចុកចាប់ពេលនោម
– ការធ្លាក់សច្រើន
– រដូវមិនទៀងទាត់
– រមាស់រន្ធគូទ
– ដំបៅរន្ធគូទ (មានទាំងប្រុសៗ និងស្រីៗ)
– មានឈាមហូរចេញពីរន្ធគូទ (មានទាំងប្រុសៗ និងស្រីៗ)
– ឈឺចុកចាប់ពេលបន្ទោរបង់ (មានទាំងប្រុសៗ និងស្រីៗ)
បើសិនជាអ្នកមានរោគសញ្ញាណាមួយតាមចំណុចខាងលើ ឬមានមន្ទិលសង្ស័យ សូមទៅពិគ្រោះយោបល់ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត រាងកាយមនុស្សម្នាក់ៗមានលក្ខណៈខុសៗគ្នា អ្វីល្អបំផុតត្រូវជួបគ្រូពេទ្យដើម្បីប្រឹក្សា និងពិនិត្យឲ្យបានទាន់ពេល។
មូលហេតុបង្ក
៥- មូលហេតុអ្វីខ្លះបង្កឲ្យកើតជំងឺប្រមេះទឹកបាយ?ជំងឺប្រមេះទឹកបាយ បង្កដោយបាក់តេរីឈ្មោះ Neisseria Gonorrhoeae ឬGonococcus ងាយឆ្លងបំផុតពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់តាមរយៈ៖
– រួមភេទតាម ទ្វារមាស មាត់ និងរន្ធគូទ
– ចែករំលែកឧបករណ៍បង្កើនចំណង់ផ្លូវភេទ ដោយមិនបានលាងសម្អាត ឬមិនបានប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យពេលរួមភេទជាមួយឧបករណ៍ទាំងនោះ។
កត្តាប្រឈម
៦- កត្តាប្រឈមមានអ្វីខ្លះ?មានកត្តាហានិភ័យច្រើនណាស់សម្រាប់ជំងឺប្រមេះទឹកបាយ ប៉ុន្តែកត្តាមួយមានហានិភ័យខ្ពស់បំផុតនោះ គឺការរួមភេទដោយមិនប្រើស្រោមអនាម័យឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។
រោគវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាល
ព័ត៌មាននេះ មិនអាចយកទៅប្រើប្រាស់គ្រប់ប្រភេទជំងឺទេ។ គួរពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញសម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម។៧- គួរធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដោយវិធីណា?
ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យជំងឺប្រមេះទឹកបាយមានដូចជា៖
– ធ្វើតេស្តគ្លីនិក ឬមណ្ឌលសុខភាពយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ដោយផ្អែកទៅលើប្រវត្តិជំងឺ និងកំណត់ឲ្យច្បាស់ទៅលើរោគសញ្ញាកើតមាន
– ពិនិត្យសារធាតុរាវចេញពីអវយវៈភេទ ដោយប្រើសំឡី Swab ផ្ដិតយកទៅពិសោធ
– ពិនិត្យទឹកនោម។
៨- ព្យាបាលដោយវិធីណា?
ជាធម្មតា គ្រូពេទ្យនិងប្រើថ្នាំផ្សះ ដើម្បីព្យាបាលជំងឺប្រមេះទឹកបាយ ឬអាចជាថ្នាំផ្សះតែមួយគ្រាប់។
ប៉ុន្តែ យើងត្រូវមកតាមដាន តាមការណាត់ជួបរបស់គ្រូពេទ្យ សម្រាប់សប្ដាហ៍ទី ១ ឬទី ២ បន្ទាប់ពីការព្យាបាល ដូច្នេះទើបការធ្វើតេស្តលើកក្រោយ អាចអនុវត្តទៅបាន ដើម្បីប្រាកដថាយើងគ្មានឆ្លងជំងឺនេះទេ។
ប៉ុន្តែ យើងត្រូវមកតាមដាន តាមការណាត់ជួបរបស់គ្រូពេទ្យ សម្រាប់សប្ដាហ៍ទី ១ ឬទី ២ បន្ទាប់ពីការព្យាបាល ដូច្នេះទើបការធ្វើតេស្តលើកក្រោយ អាចអនុវត្តទៅបាន ដើម្បីប្រាកដថាយើងគ្មានឆ្លងជំងឺនេះទេ។
ផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់រស់នៅ
៩- ផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់រស់នៅ
ទម្លាប់រស់នៅ និងវិធីព្យាបាលនៅផ្ទះខ្លះ អាចទប់ទល់ បង្ការ នឹងជំងឺប្រមេះទឹកបាយបានដូចជា៖
– ប្រើប្រាស់ស្រោមអនាម័យបុរស និងស្រ្ដី គ្រប់
ពេលរួមភេទតាមទ្វារមាស ឬក៏តាមរន្ធគូទ។
– ប្រើស្រោមអនាម័យគ្របលើលិង្គ ឬក៏ ថង់ប្លាស្ទិកគ្របពីលើអវយវៈភេទរបស់ស្រ្ដី បើសិនជាមានការរួមភេទតាមមាត់ ។
– កុំចែករំលែកឧបករណ៍បង្កើនចំណង់ផ្លូវភេទ ឬលាងសម្អាត និងប្រើស្រោមអនាម័យមុនប្រើឧបករណ៍ទាំងនោះ។
– តមរួមភេទរហូតដល់យើងប្រាកដថា ជាសះស្បើយពីជំងឺ។
– ប្រើស្រោមអនាម័យគ្របលើលិង្គ ឬក៏ ថង់ប្លាស្ទិកគ្របពីលើអវយវៈភេទរបស់ស្រ្ដី បើសិនជាមានការរួមភេទតាមមាត់ ។
– កុំចែករំលែកឧបករណ៍បង្កើនចំណង់ផ្លូវភេទ ឬលាងសម្អាត និងប្រើស្រោមអនាម័យមុនប្រើឧបករណ៍ទាំងនោះ។
– តមរួមភេទរហូតដល់យើងប្រាកដថា ជាសះស្បើយពីជំងឺ។
No comments