Peach (ផ្លែប៉េស)
១- ផ្លែប៉េសគេប្រើដើម្បីអ្វី?
ស្លឹក សម្បកដើម ផ្កា និងគ្រាប់ របស់រុក្ខជាតិនេះ សុទ្ធតែមានប្រសិទ្ធិភាពព្យាបាល បន្ថយការឈឺចាប់ សណ្ដំ បញ្ចុះទឹកនោម និងសកម្មភាពកាត់ស្លេស្ម។ ផ្លែប៉េស ក៏អាចប្រើ ចំពោះជំងឺក្អកមាន់ ក្អកធម្មតា និងជំងឺរលាកទងសួតរ៉ាំរ៉ៃ។
គ្រូឱសថបុរាណចាស់ៗ លើកឡើងថា ស្លឹកស្រស់ របស់រុក្ខជាតិប៉េស អាចប្រើដើម្បីបណ្ដេញដង្កូវ បើរឹតលើស្បែកដូចថ្នាំរឹត។
សេរ៉ូ និងទឹកត្រាំ (Infustion) របស់ផ្កាប៉េស អាចមានប្រសិទ្ធិភាព ជាថ្នាំបញ្ចុះលាមក។ សេរ៉ូ អាចល្អចំពោះក្មេង@ និងគ្នាយើងមានជំងឺ មានសុខភាពខ្សោយ ល្អក្នុងការប្រឆាំងជំងឺខាន់លឿង (Jaundice)។
សេរ៉ូមានជាតិអាល់កុល (Tincture) ផ្កាប៉េស អាចបន្ថយការឈឺចាប់លើពោះវៀនធំ ដែលបណ្ដាលមកពីគ្រួស។
ផ្លែប៉េស អាចនឹងចេញវេជ្ជបញ្ជាអោយប្រើក្នុងករណីផ្សេងទៀត សូមសួរទៅគ្រូពេទ្យ ឱសថការី ឬគ្រូឱសថបុរាណ ដើម្បីដឹងព័ត៌មានបន្ថែម។
២- ផ្លែប៉េសមានសកម្មភាពយ៉ាងម៉េចខ្លះ?
មិនមានការសិក្សាគ្រប់គ្រាន់ពីដំណើរការឱសថរុក្ខជាតិនេះនៅឡើយទេ។ សូមពិគ្រោះជាមួយគ្រូឱសថបុរាណ ឬគ្រូពេទ្យ ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានបន្ថែម។
ប្រឹក្សាយោបល់ជាមួយគ្រូពេទ្យ ឱសថការី ឬអ្នកឯកទេសឱសថរុក្ខជាតិ ប្រសិនបើ៖
– ស្រ្តីមានគភ៌ឬបំបៅដោះព្រោះនៅពេលដែលអ្នកកំពុងចង់បានកូន ឬបំបៅដោះអ្នកគួរតែប្រើថ្នាំតែមួយមុខណា ដែលណែនាំដោយគ្រូពេទ្យជំនាញប៉ុណ្ណោះ។
– កំពុងប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សេងៗរួមទាំងថ្នាំដែលអាចជាវបានដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា។
– ធ្លាប់មានប្រតិកម្មអាលែកហ្ស៊ីជាមួយនឹងផ្លែប៉េស ថ្នាំពេទ្យ ឬឱសថរុក្ខជាតិផ្សេងៗទៀត
– មានជំងឺ ឬស្ថានភាពសុខភាពផ្សេងៗទៀត
– ធ្លាប់មានប្រតិកម្មអាលែកហ្ស៊ីប្រភេទផ្សេងទៀតដូចជាជាមួយ អាហារ សារធាតុពណ៌ សារធាតុរក្សាអាហារ ឬ សត្វ។
លក្ខខណ្ឌក្នុងការចុះបញ្ជីការផ្លូវច្បាប់សម្រាប់ឱសថរុក្ខជាតិ មិនតឹងរ៉ឹងដូចការចុះបញ្ជីការផ្លូវច្បាប់ទៅលើថ្នាំពេទ្យទេ។ដូចនេះ គួរតែមានការសិក្សាបន្ថែមពីសុវត្ថិភាព លើឱសថទាំងនេះ។ ត្រូវប្រាកដថា អត្ថប្រយោជន៍ ប្រើថ្នាំនេះខ្ពស់ជាងកត្តាប្រឈម។ សូមពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ ដើម្បីអាចដឹងពីព័ត៌មានបន្ថែម។
៤- ផ្លែប៉េសមានសុវត្ថិភាពកម្រិតណា?
– ស្រីៗពពោះ និងបំបៅដោះកូន៖ មិនមានព័ត៌មានអាចជឿជាក់បានពីសុវត្ថិភាព ញ៉ាំឱសថបុរាណពីផ្លែប៉េសនេះឡើយ ហើយប្រសិទ្ធភាពបន្ទន់លាមក របស់តែធ្វើពីស្លឹករុក្ខជាតិនេះ មិនល្អចំពោះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះដូចគ្នា។ ដូចនេះ បើសិនជាមានផ្ទៃពោះ ឬកំពុងបំបៅដោះកូន ដើម្បីសុវត្ថិភាព សូមចៀសវាងប្រើផ្លែប៉េសជាថ្នាំបុរាណ។
ជាទូទៅ ការញ៉ាំឱសថបំប៉នពីផ្លែប៉េស មិននាំឲ្យមានផលប៉ះពាល់អ្វីទេ។ តែយ៉ាងនេះក្ដី បើញ៉ាំវាច្រើនពេក អាចបណ្ដាលឈឺ ឬពិបាកក្នុងពោះ។ បើមានករណីមអាលែកហ្ស៊ី សូមបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ភ្លាម។
មិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានផលរំខានទាំងនេះទេ ប្រហែលអាចមានផលរំខានផ្សេងទៀតមិនបានរៀបរាប់ខាងលើ ដូចនេះ បើមានចម្ងល់ទាក់ទងនឹងផលរំខាន សូមពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ ឬគ្រូឱសថរុក្ខជាតិ។
ផ្លែប៉េស អាចមានប្រតិកម្មអន្តរកម្មជាមួយថ្នាំពេទ្យ ឬស្ថានភាពជំងឺយើងកំពុងមាននៅពេលបច្ចុប្បន្ន។ សូមពិគ្រោះជាមួយគ្រូឱសថបុរាណ ឬគ្រូពេទ្យមុនប្រើប្រាស់។
៧- កម្រិតប្រើធម្មតាម៉េចដែរ?
កម្រិតប្រើប្រាស់ផ្លែប៉េស អាចមានលក្ខណៈខុសគ្នាសម្រាប់អ្នកជំងឺម្នាក់ៗ។ កម្រិតប្រើប្រាស់អាស្រ័យលើកត្តាអាយុ សុខភាព និងស្ថានភាពរាងកាយមួយចំនួនទៀត។ ឱសថរុក្ខជាតិ មិនមែនតែងមានសុវត្ថិភាពទាំងអស់នោះទេ ហេតុនេះ សូមប្រឹក្សាយោបល់ជាមួយអ្នកឯកទេសឱសថរុក្ខជាតិ ឬគ្រូពេទ្យជំនាញជាមុនសិន។
៨- ផ្លែប៉េសមានទម្រង់ជាឱសថបុរាណម៉េចខ្លះ?
ផ្លែប៉េស អាចនឹងមានទម្រង់ និងកម្រិតដូចខាងក្រោម៖
– សេរ៉ូលាយអាល់កុល (Tincture)
– តែផ្លែប៉េស
– សម្បកផ្លែប៉េសត្រាំ (infusion) កម្រិត ១/២ អោន (ប្រហែល ១៤,១៧ក្រាម) ឬកម្រិត ១ អោន (ប្រហែល ២៨,៣៥ ក្រាម) ចំពោះស្លឹកផ្លែប៉េសត្រាំ។
ស្លឹក សម្បកដើម ផ្កា និងគ្រាប់ របស់រុក្ខជាតិនេះ សុទ្ធតែមានប្រសិទ្ធិភាពព្យាបាល បន្ថយការឈឺចាប់ សណ្ដំ បញ្ចុះទឹកនោម និងសកម្មភាពកាត់ស្លេស្ម។ ផ្លែប៉េស ក៏អាចប្រើ ចំពោះជំងឺក្អកមាន់ ក្អកធម្មតា និងជំងឺរលាកទងសួតរ៉ាំរ៉ៃ។
គ្រូឱសថបុរាណចាស់ៗ លើកឡើងថា ស្លឹកស្រស់ របស់រុក្ខជាតិប៉េស អាចប្រើដើម្បីបណ្ដេញដង្កូវ បើរឹតលើស្បែកដូចថ្នាំរឹត។
សេរ៉ូ និងទឹកត្រាំ (Infustion) របស់ផ្កាប៉េស អាចមានប្រសិទ្ធិភាព ជាថ្នាំបញ្ចុះលាមក។ សេរ៉ូ អាចល្អចំពោះក្មេង@ និងគ្នាយើងមានជំងឺ មានសុខភាពខ្សោយ ល្អក្នុងការប្រឆាំងជំងឺខាន់លឿង (Jaundice)។
សេរ៉ូមានជាតិអាល់កុល (Tincture) ផ្កាប៉េស អាចបន្ថយការឈឺចាប់លើពោះវៀនធំ ដែលបណ្ដាលមកពីគ្រួស។
ផ្លែប៉េស អាចនឹងចេញវេជ្ជបញ្ជាអោយប្រើក្នុងករណីផ្សេងទៀត សូមសួរទៅគ្រូពេទ្យ ឱសថការី ឬគ្រូឱសថបុរាណ ដើម្បីដឹងព័ត៌មានបន្ថែម។
២- ផ្លែប៉េសមានសកម្មភាពយ៉ាងម៉េចខ្លះ?
មិនមានការសិក្សាគ្រប់គ្រាន់ពីដំណើរការឱសថរុក្ខជាតិនេះនៅឡើយទេ។ សូមពិគ្រោះជាមួយគ្រូឱសថបុរាណ ឬគ្រូពេទ្យ ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានបន្ថែម។
កត្តាគួរប្រុងប្រយ័ត្ន
៣- ត្រូវដឹងអ្វីខ្លះមុនប្រើផ្លែប៉េស?ប្រឹក្សាយោបល់ជាមួយគ្រូពេទ្យ ឱសថការី ឬអ្នកឯកទេសឱសថរុក្ខជាតិ ប្រសិនបើ៖
– ស្រ្តីមានគភ៌ឬបំបៅដោះព្រោះនៅពេលដែលអ្នកកំពុងចង់បានកូន ឬបំបៅដោះអ្នកគួរតែប្រើថ្នាំតែមួយមុខណា ដែលណែនាំដោយគ្រូពេទ្យជំនាញប៉ុណ្ណោះ។
– កំពុងប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សេងៗរួមទាំងថ្នាំដែលអាចជាវបានដោយគ្មានវេជ្ជបញ្ជា។
– ធ្លាប់មានប្រតិកម្មអាលែកហ្ស៊ីជាមួយនឹងផ្លែប៉េស ថ្នាំពេទ្យ ឬឱសថរុក្ខជាតិផ្សេងៗទៀត
– មានជំងឺ ឬស្ថានភាពសុខភាពផ្សេងៗទៀត
– ធ្លាប់មានប្រតិកម្មអាលែកហ្ស៊ីប្រភេទផ្សេងទៀតដូចជាជាមួយ អាហារ សារធាតុពណ៌ សារធាតុរក្សាអាហារ ឬ សត្វ។
លក្ខខណ្ឌក្នុងការចុះបញ្ជីការផ្លូវច្បាប់សម្រាប់ឱសថរុក្ខជាតិ មិនតឹងរ៉ឹងដូចការចុះបញ្ជីការផ្លូវច្បាប់ទៅលើថ្នាំពេទ្យទេ។ដូចនេះ គួរតែមានការសិក្សាបន្ថែមពីសុវត្ថិភាព លើឱសថទាំងនេះ។ ត្រូវប្រាកដថា អត្ថប្រយោជន៍ ប្រើថ្នាំនេះខ្ពស់ជាងកត្តាប្រឈម។ សូមពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ ដើម្បីអាចដឹងពីព័ត៌មានបន្ថែម។
៤- ផ្លែប៉េសមានសុវត្ថិភាពកម្រិតណា?
– ស្រីៗពពោះ និងបំបៅដោះកូន៖ មិនមានព័ត៌មានអាចជឿជាក់បានពីសុវត្ថិភាព ញ៉ាំឱសថបុរាណពីផ្លែប៉េសនេះឡើយ ហើយប្រសិទ្ធភាពបន្ទន់លាមក របស់តែធ្វើពីស្លឹករុក្ខជាតិនេះ មិនល្អចំពោះស្ត្រីមានផ្ទៃពោះដូចគ្នា។ ដូចនេះ បើសិនជាមានផ្ទៃពោះ ឬកំពុងបំបៅដោះកូន ដើម្បីសុវត្ថិភាព សូមចៀសវាងប្រើផ្លែប៉េសជាថ្នាំបុរាណ។
ស្វែងយល់ពីផលរំខាន
៥- ផ្លែប៉េសអាចមានផលរំខានអ្វីខ្លះ?ជាទូទៅ ការញ៉ាំឱសថបំប៉នពីផ្លែប៉េស មិននាំឲ្យមានផលប៉ះពាល់អ្វីទេ។ តែយ៉ាងនេះក្ដី បើញ៉ាំវាច្រើនពេក អាចបណ្ដាលឈឺ ឬពិបាកក្នុងពោះ។ បើមានករណីមអាលែកហ្ស៊ី សូមបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ភ្លាម។
មិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមានផលរំខានទាំងនេះទេ ប្រហែលអាចមានផលរំខានផ្សេងទៀតមិនបានរៀបរាប់ខាងលើ ដូចនេះ បើមានចម្ងល់ទាក់ទងនឹងផលរំខាន សូមពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ ឬគ្រូឱសថរុក្ខជាតិ។
ស្វែងយល់ពីអន្តរកម្មថ្នាំ
៦- ផ្លែប៉េសមានអន្តរកម្មជាមួយអ្វីខ្លះ?ផ្លែប៉េស អាចមានប្រតិកម្មអន្តរកម្មជាមួយថ្នាំពេទ្យ ឬស្ថានភាពជំងឺយើងកំពុងមាននៅពេលបច្ចុប្បន្ន។ សូមពិគ្រោះជាមួយគ្រូឱសថបុរាណ ឬគ្រូពេទ្យមុនប្រើប្រាស់។
ស្វែងយល់ពីកម្រិតថ្នាំ
ព័ត៌មានទាំងនេះ មិនបានរាប់ជាការណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យនោះទេ។ ត្រូវតែពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យ ឬឱសថការី មុនពេលចាប់ផ្តើមប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រភេទនេះ។៧- កម្រិតប្រើធម្មតាម៉េចដែរ?
កម្រិតប្រើប្រាស់ផ្លែប៉េស អាចមានលក្ខណៈខុសគ្នាសម្រាប់អ្នកជំងឺម្នាក់ៗ។ កម្រិតប្រើប្រាស់អាស្រ័យលើកត្តាអាយុ សុខភាព និងស្ថានភាពរាងកាយមួយចំនួនទៀត។ ឱសថរុក្ខជាតិ មិនមែនតែងមានសុវត្ថិភាពទាំងអស់នោះទេ ហេតុនេះ សូមប្រឹក្សាយោបល់ជាមួយអ្នកឯកទេសឱសថរុក្ខជាតិ ឬគ្រូពេទ្យជំនាញជាមុនសិន។
៨- ផ្លែប៉េសមានទម្រង់ជាឱសថបុរាណម៉េចខ្លះ?
ផ្លែប៉េស អាចនឹងមានទម្រង់ និងកម្រិតដូចខាងក្រោម៖
– សេរ៉ូលាយអាល់កុល (Tincture)
– តែផ្លែប៉េស
– សម្បកផ្លែប៉េសត្រាំ (infusion) កម្រិត ១/២ អោន (ប្រហែល ១៤,១៧ក្រាម) ឬកម្រិត ១ អោន (ប្រហែល ២៨,៣៥ ក្រាម) ចំពោះស្លឹកផ្លែប៉េសត្រាំ។
No comments